'Sanatçıya' Açık Mektup

Ey alnında ışığı ilk hisseden 'sanatçı' meslektaşım. 

Ey ışıksız kuytu köşelerin 'yazarı'. 

Ey kendine suretini gösterecek tüm aynalarının çatına rujla küfür yazan narsisist zifiri kör 'aydın'. 

Hissettiğin o ışık değil, onun yakıcı alevidir. Hem öyle bi alev ki yakıtı ithal, yakanı o meşhur meçhûl... 

Bir yandan nef-e-sinle harlayıp durduğun alev, o mukîminden (ikamet eden) ötürü meş'um (uğursuz) dağları aşar da hepimizi kül eder esâmemiz okunmaz sonra. 

Kovdun kovalı vicdanından(!) o "pis mültecileri" ya, 

sana  iltica edecek yer de bulunmaz. 

Silkelen uyan bu narkozdan, 

ya da çıkar kafa kağıdını delikanlı gibi, adını bilelim artık. 

Polisi, askeri, sivili nâmertçe vuran teröriste 'gerilla' diyene, 

o habis ruhları  'özgürlük neferi' addedene, bunu utanmadan sıkılmadan açık açık söyleyene, 

"kanlı meydana" az evvel çadırında galibiyet şampanyasını patlatıp, 

çakırkeyf olmuş muzaffer komutan edasıyla sırıtarak girenlere,

oyu bırak, prim vermek için bile; 

ya safdil, 

ya câhil, 

ya narkozlu, 

ya bıçak yalayıcısı, 

ya işbirlikçi olabilir insan ancak. 

Hepsi anlaşılabilir bir derece ve belki affedilebilir ama sonuncusu ııhh. 

Neden mi söyleyeyim; 

Şehitlerin ahı tutar çünkü yeri göğü, ardında kalanların çığlığının devasa çığında kaybolursun, 

yetim bebelerin gözyaşında boğulursun. Hem, o pürüzsüz alnında hissettiğin şeyin ışık olduğundan bu kadar emin olmak, neresinden baksan bir kibir alametidir. Sara nöbetlerine benzer halüsinasyonların(l)a karıştırma sanatı. Vesveseyle, vehimle, sanrılarınla, 

o kötülüğü cici gösteren 

çirkin sesli fısıldayanınla karıştırma 'ilhamı'.  

Kulak verme o sese sakın. 

İşte sen asıl o'ndan sakın! 

Sanat-çı arıdır, saftır, berraktır, 

insancıldır, topraktandır, yereldir, organiktir, diğergâmdır, 

rehberdir, ışıktır, uyandırıcıdır. 

Seninki sanat değil, kıymeti kendinden menkûl bir titr budalalığı. 

Harıl harıl yanan kibrini söndür 

yol yakınken o ağzına kadar dolu *kür-tablasına, 

hem bizi de icbar ile (zorla) pasif içici yapma. 

Tek dünyalıysan belki umursamazsın sen ama her iki cihanda da sorarım sorarlar hesabını sana, 

Ne ben, ne bu millet sana hakkını helal etmez sonra.
                                                     "Ali Nuri"